Warmste dag

Zo 28 juli 

Tentje van Julia alvast afgebroken, schoongemaakt en opgeruimd. Julia gaat in Vincent zn tentje voor de laatste dagen. Het zou vandaag 36 graden worden. We doen met zn tweetjes boodschappen terwijl de kids gaan zwemmen. Er staat een hele file van Bled tot  de rotonde van Lesce richting Bled. Dat wordt een nare terugweg. 

We doen boodschappen bij de Aldi en de Lidl en als we weer bij de rotonde komen staat een agent het verkeer te regelen. We nemen maar de alternatieve route via Radovljica en de Sava. We rijden helemaal door langs de Sava tot Mlino toe. Mlino is het dorpje achter het voormalig huis van president Tito, dus vlak bij de camping. Het grootste deel van de weg is nog steeds onverhard en stuift behoorlijk. Het is een prachtige route langs het groene water van de Sava. Het was er ook 6 graden koeler dan op de camping(34) Veel Slovenen zoeken hier verkoeling net als in de bergen. Langs de kant zijn allemaal picknick plaatsen en af en toe staan er een paar auto's en staan er mannen te vissen in het stromende water. 

De navigatie had moeite met de laatste wegen en stuurde ons een doodlopende weg in en aan het eind weer terug de juiste route. 

De kids zaten met zn drietjes al in de voortent te wachten. Helaas hadden ze de tafel nog niet gedekt...

We hebben onder de linde uitgebreid geluncht en uitgebuikt. Daarna tot laat gaan zwemmen. Na het eten hebben we het kampvuur weer aangemaakt maar kennelijk hebben de Engelse buren geklaagd en kwam er iemand van de camping langs om te vertellen dat het vuur uit moest. 

Dat kwam op zich goed uit want Vincent moest naar bed. 

dagje zee, Julia vangt vissen

Vr 26 juli

We staan om 7:10 op en maken de kids wakker. We doen een snel ontbijt achter de caravan in de opkomende zon. Deze morgen maar even niet zwemmen voor het ontbijt want we willen vroeg vertrekken om niet op het heetst van de dag daar aan te komen. Spullen in de auto, even aankleden en wassen. Zowaar zitten we om half negen al in de auto! 

Het is weer een stralende dag. In de haast toch nog vergeten een strandmatje voor Mia mee te nemen. Maar geen nood, we rijden nog even langs de bouwmarkt waar de matjes vandaan kwamen. Ze waren maar een tientje dus een extra is niet een probleem. En op de voordat we de snelweg op gaan, tanken we nog even voor 1,518 €/l. 

Mia had het plaatsje Izola uitgekozen. Vorige keer zijn we in Piran geweest. Een erg mooi maar ook erg toeristisch plaatsje. Izola is iets dichter bij en dat is gunstig voor de reistijd. Iets over tienen rijden we Izola binnen en zoeken een parkeerplaats. Het is nu al erg heet en we lopen via schaduwranden langs de haven naar het centrum. Gelukkig is de parkeerplaats dichtbij. We lopen langs het water en komen bij het stuk boulevard waar de mensen in de schaduw liggen en zwemmen in het water. Het ziet er allemaal erg "mediterrané" uit. We lopen door op zoek naar een terrasje waar we wat kunnen drinken en vinden deze in het centrum bij de kerk. Het is een erg klein heuvelachtig dorpje en je loopt er zo doorheen. Allemaal smalle straatjes die als een doolhof met elkaar verbonden zijn. Er zijn niet zoveel bloembakken als in Italië maar er zijn hele schilderachtige straatjes bij. Je treft hier alleen Sloveense toeristen of misschien is het wel de lokale bevolking. 

We halen de zwemspullen uit de auto en lopen wer dezelfde route maar strijken neer tussen de andere zwemmers. Gelukkig is er nog plaats tussen de mensen in de schaduw. Het water is lauw en nauwelijks verfrissend. Vincent wil eigenlijk niet het water in i.v.m. zn schaafwonden maar gaat dan uiteindelijk toch het water in. De jongens zijn alweer snel terug van net duiken en vinden het maar niks. Die hadden een soort tropisch zeeaquarium verwacht. Met Matthijs ben ik gaan duiken en toen werd het wel wat leuker. We hebben grote oesters gezien die rechtop stonden. Ze zaten wast aan de bodem en waren zo groot als een bord. Ook scholen met vissen waar we tussendoor gezwommen hebben. Daarna met Vincent gedoken en die vond het toen toch ook wel leuk. Ik denk dat ze het eerst wat eng vonden. 

Met Julia en Mia nog een eindje gezwommen. Julia zag lichtgevende streepjes door het water aan de oppervlakte. Toen ze haar hand eronder deed bleken het een school hele kleine visjes te zijn. Ze vond ze erg schattig. 

Na het zwemmen hebben we ons aangekleed om naar een terrasje te gaan om wat te eten. De kleren plakken gelijk weer vast door de hitte en het zout op de huid. We laten de zwemspullen liggen in het perk in de hoop dat het er na de lunch nog ligt. We lopen door schaduw straatjes naar het terrasje dat we bij onze eerste wandeling hadden gezien. Het is een straatje verder dan het marktje. Er is een heel klein parkje waaraan het terras ligt, volledig onder de bomen. Jammer dat er zo ontzettend warm is. We gaan aan een veel te klein tafeltje zitten en krijgen een schoon kleedje en menukaarten. We bestellen drinken en voordat ze daarmee komt, krijgen we een grotere tafel die net vrijgekomen is. Nu zitten we ruim en dat is wel lekker als het zo warm is. We bestellen patat, kaasjes, Rasjnici en een schotel van het huis. Later bestel ik er nog een salade bij. Het is al laat en we sterven allemaal van d honger. We krijgen een tafel vol en het smaakt ons prima. We hebben er zelfs wifi zodat ik de laatste foto's kan synchroniseren. 

We lopen weer terug door de straatjes naar de zwemplek bij het parkje. De schaduw op de stoep is verplaatst naar het perk. Tussen de perkplanten en onder de pijnbomen liggen de mensen te rusten. Wij nemen onze zwemspullen mee en zoeken ook een plekje onder de bomen in het perk. Mia gaat lezen en Julia dommelt weg op haar matje. Wij mannen gaan nog het water in. Even na vier uur pakken we de boel op en lopen langs het water terug naar de auto. Ondanks de vorstbeschermer over de voorruit was de auto heter dan de sauna. De dames en Matthijs hebben zich omgekleed in het openbaar toilet. Vincent en ik bij de auto tussen de openstaande deuren. We hadden een jerrycan met water meegenomen en die heb ik eerst over mij heen gegooid. Dat was heerlijk verfrissend. Het was nog redelijk koel gebleven ondanks de warmte in de auto. 

We zetten de airco op 27 graden en het voelde gewoon koel. Buiten was het boven de 34 graden. Doordat we op vrijdag waren gegaan was het rustig op de weg. De vorige keer naar Piran was op een zondag en dat was geen beste keus. Toen hebben we langs het water in de file gestaan. De tunnels zijn kennelijk nog steeds niet klaar maar ondanks de omleiding reden we vlot Koper door naar de snelweg. Daar was het rustig tot de rustplaats Ravbarkommanda. Daar begin een 6 km lange file als gevolg van een ongeluk. Uiteindelijk duurde die maar een half uur en konden we helemaal fileloos doorrijden. 

Op de camping maakte Mia een soepje en aten we brood. 

dagje stad

Wo 24 juli

Vanmorgen was er niemand die mee wilde zwemmen dus ben ik alleen gegaan. Het was bewolkt maar met schapenwolken. 

Vandaag zou het een minder warme dag worden dus gaan we naar Ljubljana. Na het ontbijt redelijk vroeg vertrokken waardoor we om elf uur al in Ljubljana waren. Met de snelweg vanaf Lesce tot Ljubljana ben je er in 50 minuten. 

We parkeren in de parkeergarage onder het plein en park Zvezda. Hierdoor zitten we direct in het centrum en als we bocen komen zien we de eerste terrasjes al. We lopen via de vijfsprong naar het marktplein. Het wolkendek begint te breken en de zon komt weer zinderend door. We lopen door de overdekte markthallen waar allemaal kleine bakkertjes slagers en kaasboertjes verse producten verkopen, naar de markt. Het is stil op de markt en de groente en fruit ziet er allemaal perfect uit. We kopen niks want anders moeten we ermee sjouwen. 

We lopen door op zoek naar een terrasje aan het kanaal. Die vinden we aan de andere kant als we de drakenbrug oversteken. Vlakbij de brug met de sloten vinden we het terrasje onder de bomen. Bestellen een heerlijke cappuccino, thee en drinken voor de kids. 

Na de koffiestop lopen we door en gaan dan het oude gedeelte van Ljubljana in waar allerlei art galeries zijn en leuke kleine winkeltjes. Het wordt alsmaar warmer en tegen lunchtijd is mijn rug helemaal nat. We zoeken een terrasje waar ze vlees hebben want Mia heeft trek in een fatsoenlijk stuk vlees. De meeste terrassen hebben grote parasols voor de schaduw en later blijkt ook voor de regen. 

We lopen een keer rond het kanaal maar komen daar niet het terras tegen wat voldoet. Uiteindelijk toch maar bij het terras van de Pizzeria beland. Hier hebben ze geen grote stukken vlees maar wel schaduw en we eten hier wat pizza, gebakken kaas en kip. Er waait af en toe een zuchtje wind en we koelen redelijk af. het eten is lekker. Het is hier redelijk betaalbaar omdat er zoveel concurrerende terrasjes zijn. 

Als we het op hebben begint het te spetteren en barst er een buitje los. De hevige stortbui blijft uit. Even later lopen we door de spetters verder. Het is heerlijk afgekoeld maar als de zon weer door probeert te komen wordt het toch weer warm. We lopen maar weer terug naar de auto en rijden via de bouwmarkt Mercur terug. Mia wilde nog steeds een spiegel op de kastdeur hebben. De vorige is er tijdens de reis afgevallen in stukken. 

Grad Kamen

Di 23 juli 

Half acht de dag begonnen met een lekkere duik. De zon straalt je al tegemoet. Matthijs heeft op de omgekeerde boot geslapen en lag al met zn telefoontje te spelen. Verder was er niemand wakker. 

terug van zwemmen zat Vincent in de voortent aan het tafeltje. Mia was net wakker en Julia kwam er net uit. Tafeltjes achter de caravan in de zon gezet. tussen acht en half negen hebben we net schaduw van een hele hoge dennenboom. Verse broodjes gehaald bij de Mercator en met een heerlijk vers bakkie Dolce Gusto genoten van de verse broodjes. Het begint wel saai te worden elke dag een zelfde ontbijt maar het is gewoon heerlijk na een frisse duik te ontbijten in het zonnetje met verse broodjes en een lekker bakkie. 

We hebben overlegd wat we gaan doen de komende dagen. Julia wil nog wel graag naar Ljubljana en de zee. Vincent en Matthijs wil ook naar de zee. En Matthijs wil graag iets van "canoying" doen, ruige klimtocht met helm op en surfpak aan. 

Vandaag rustdag voor Julia en Matthijs. Die vermaken zich ook "thuis" met zwemmen en muziek luisteren. 

Mia, Vincent en ik gaan naar Begunje naar een ruïne. Eigenlijk wilde ik ernaartoe wandelen maar Mia vond een tocht van 3 uur teveel. Dus reden we met de auto naar de ruïne en keken er rond. Vincent vond het allemaal erg interessant en wilde in alle delen van de ruïne kijken. Het was alweer zinderend heet. We hebben foto's genomen en in het dorp hebben we bij een leuke Gostilna achter gezeten voor de wc en wat drinken. 

We rijden terug via de Aldi en de Lidl voor de lunch en avondeten voor twee dagen. Het is nog steeds snikheet. We lunchen onder de linde met verse broodjes, een blikje vis en een rosé'tje. Tijdens de lunch begint het te onweren en donkere wolken trekken samen boven de camping. De buren zijn aan het inpakken. De tent wordt keurig schoongemaakt en daarbij heeft hij de haringen al los. Er steekt een fikse wind op en plots ligt hun voortent over het dak van de caravan. De schade blijft beperkt tot een  barst in de sierrand op het dak en een gebogen stok. 

We helpen ze met het opruimen van de voortent zodat ze nog voor de regen alles droog hebben. Het gebint nu echt te spetteren en ze drinken bij ons onder de linde hun biertje op. We blijven de hele middag zitten en schuiven steeds meer op naar de stam omdat het harder gaat regenen. 

Om half zes gaan we koken. Hartige pannenkoeken en een tomepaten mozzarella salade. Het wordt een vijfgangen diner want er kan maar één pannenkoek tegelijk gebakken worden. 

dagje wat anders

Ma 22 juli

We besluiten om naar Bohinj te gaan en zouden daar wel wat lunchen zodat we niet zoveel mee hoeven te nemen. De zwemspullen in de auto gegooid en tegen half elf konden we eindelijk vertrekken. 

Het was alweer heet en onbewolkt. Bij het meer van Bohinj is het altijd wat koeler dus dat komt mooi uit. 

Onderweg gestopt bij de duikplank. Daar waren we vorige vakantie aan voorbij gereden en daar baalde Matthijs toen erg van. Nu dus maar gestopt. Het is ook wel een erg mooi plekje bij de rivier Sava Bohinjska. Strak blauw helder water en een duikplank op een meter of 5 hoogte. Matthijs durft alleen maar te springen, Vincent durf niet maar wil wel het water in. Het water is koud maar hij gaat er toch in. 

We rijden door naar het meer en parkeren op een veld achter het kerkje. Ze weten inmiddels dat je met parkeergeld ook wat kunt verdienen en we moeten 5 euro voor de hele dag betalen. We parkeren naast een boom die naar schatting de auto in de schaduw zet als we 's middags weer terug komen. We gaan direct om de hoek zitten onder de bomen die een schaduwrijke plek vormen. Het wemelt er van de grote vissen die continu langs de kant heen en weer zwemmen. Het water is kraak helder en iets kouder dan Bled. En het belangrijkste, er zijn niet zoveel mensen als bij Bled. Het is een heerlijk rustgevend plekje. De jongens proberen de vissen met een schepnetje te vangen maar de forellen zijn razend snel. Ook de hagedissen zijn niet te pakken. Er zitten hele mooie lichtgroene. 

We zouden ergens gaan lunchen maar hebben geen zin om met het hele span weer terug naar de auto te moeten voor droge kleren. Ik haal dus maar broodjes, beleg en melk bij de Mercator en picknicken aan het water in de schaduw van de bomen. 

Om vier uur gaan we weer terug. Onderweg in Bohinjska Bistrica doen we wat boodschappen voor het avondeten. Er ligt een doodgereden slang op de parkeerplaats. We houden het simpel op aardappelen en bloemkool. 

We eten onder de linde en verhuizen na het eten naar achter de caravan. 

Mia probeert de laptop weer en die blijkt nu wel weer op te starten. Dat is dus met een sisser afgelopen. 

Wasdag

Zo 21 juli 

Vanmorgen met Julia gezwommen. We ontbijten laat waardoor onze ontbijtschaduw al verdwenen is. We maken er een rommeldagje van en ieder doet waar hij/zij zin in heeft. Matthijs leunt in de caravan op het uitzettafeltje met de waterkoker en de Dolce Gusto. De tafel breekt af en met donderend geweld komt de waterkoker met water en de Dolce Gusto met water op het bed terecht waar ook Mia's laptop ligt. Na de waterschade hersteld te hebben blijkt de laptop niet meer te werken. Daar balen we verschrikkelijk van. Mia stopt de wasmachine vol met ons beddengoed en we spoelen was wasjes uit. We ruimen de voortent op en met Vincent ga ik hout zoeken voor het kampvuur. 

Ik haal de achterkant van de laptop zodat deze kan drogen.

Vuurwerk

Za 20 juli  

De dag begint weer regulier en we doen boodschappen. We hebben discussies over hoe laat Matthijs thuis moet zijn en we vinden dat hij niet 's nachts door Bled hoeft te zwalken. We hadden de tijd in eerste instantie op twaalf uur staan maar uiteindelijk hebben we een compromis gesloten en moet hij half een thuis zijn. 

Uiteindelijk gaan we met zn drieën naar Bled. Matthijs en Julia gaan met de "groep" en hebben om half negen afgesproken bij de pingpong tafel. 

Wij gaan even na negen uur lopen en terwijl we lopen vallen de lantaarnpalen uit en lopen we in het pikken donker. We zien wel vijf glimwormen en Vincent vangt er een van een twee centimeter. Om half tien zien we de lichtjes op het meer al. Een pracht gezicht die 15000 lichtjes. Het is erg druk en we hebben moeite om bij elkaar te blijven. Er is markt en een podium met een lokale beroemdheid die veel publiek trekt. Vincent wil graag een softijsje en zowaar hebben ze een kraampje met softijs. Twee euro voor een heel klein ijsje maar hij is er tevreden mee. Het kasteel is mooi verlicht en we zoeken een plekje aan de rand van het water om het vuurwerk goed te kunnen zien. Na een kwartier is Vincent het wachten al zat en begint te zeuren dat hij naar bed wil. Anders wil hij nooit naar bed en nu begint hij stampij te maken. Ook begint het licht te spetteren. Toch wachten we het vuurwerk af en dan is hij toch wel blij dat hij het kan zien. Het wordt afgestoken vanaf bootjes voor het eiland. Als je dit vuurwerk meemaakt, koop je zelf nooit meer vuurwerk. Er moeten toch wel een paar maandsalarissen de lucht in gevlogen zijn. Na tien minuten is het klaar en een applaus volgt. Wij dringen ons een weg terug en bij het zwembad krijgen we weer een beetje ruimte om normaal te lopen. Ik neem daar een hazelnoten ijsje en die is erg lekker. 

Tegen twaalf uur zijn we terug op de camping en het begint weer te spetteren. Als we Vincent op bed hebben begint het harder te regenen. Wij zitten in de voortent te wachten tot de pubs terugkomen. Die zouden er om half één uur weer zijn. Of ze komen een half uur later als ze schuilen of ze zijn zeiknat. Het werd het laatste maar ze waren wel op tijd thuis. Ze hadden het wel gezellig gehad en hebben zelfs wat te drinken gekocht.